Bologna Süreci; Avrupa’ da Yükseköğretim Alanı oluşturmak için hazırlanan bir süreçtir. Süreç yükseköğretimde üye ülkeler arasında akademik standartlar geliştirmeyi amaçlar. Üye ülkelerdeki eğitim sistemlerinin arasındaki ayrılıkları aza indirgemeyi hedefler.
Yakın zamana kadar süreçteki üye ülke sayısı 45 idi. Ancak Karadağ’ ın bağımsızlığını kazanmasıyla ve Kazakistan’ ın sürece katılmasıyla üye ülke sayısı 47′ ye yükselmiştir ve hala ülkeler etkinliğini sürdürmektedirler. Süreç olağan anlaşmalara benzemez. Çünkü sürece katılan devletler arasında bir anlaşma, protokol vb. yoktur. Sürece kendi istekleriyle katılırlar, süreçteki kazanımları ve amaçları uygulamak devletlerin kendi inisiyatifindedir. Yani Bologna Süreci’ ndeki alınan kararların devletler üzerinde bir bağlayıcılığı yoktur. Bologna Süreci çerçevesinde oluşturulmak istenen Yükseköğretim Alanı’ nda üye ülke vatandaşları, akademik kariyer veya yüksek öğrenimden faydalanmak amacıyla özgürce ve rahatça gezebileceklerdir. Sürecin bir diğer amacı üye ülkelerdeki eğitim sistemlerini ve eğitimle alakalı iş alanlarını cazip hale getirmektir. Amaç, yüksek eğitim birliği sağlamak olsa da sürecin asla istemediği durum tek tip yükseköğretim programı veya sistemi. Süreç, ülkelerdeki özgün eğitim sistemlerinin farklılıklarını güvence altına alıp bu farklılıklar arasında denge kurmayı ve birlik oluşturmayı esas alır.
4595_images28
Bologna Süreci adını İtalya’ nın Bologna Üniversite’ sinden alır. İlk olarak böyle bir sürece dair fikirler burada ortaya atılmış ve tartışılmıştır. 1998′ de ise İtalya, İngiltere, Almanya ve Fransa’ nın eğitim bakanlıkları ortak bir bildiri yayımlamışlardır. Bu bildirinin adı Sorbonne Bildirisi’ dir. Bu bildiride sürece dair fikirler ortaya çıkmış ancak resmi olarak 1999 yılında yayımlanmış ve ilgili bakanlar bu sürece imza atmışlardır. Aynı zamanda 29 Avrupa ülkesi sürece bu yıl katılmışlardır. Bologna Süreci Bildirisi ile ilk hedefler ortaya koyulmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder